Albert Cohen Corfu Kerkira

1895  (16 Αυγούστου). Γέννηση του Abraham Albert Cohen στην Κέρκυρα, μοναχογιού του Marco Cohen, Ρωμανιώτη Εβραίου από τα Γιάννενα και της Louise Judith Ferro, Κερκυραίας Εβραίας ιταλοεβραϊκής καταγωγής.
1900  Εγκατάσταση της οικογένειας Cohen στη Μασσαλία, λιμάνι της Γαλλίας στη Μεσόγειο. 
1904  Ο Albert Cohen αρχίζει τις σπουδές του στο Λύκειο Thiers της Μασσαλίας. 
1905  Την ημέρα των γενεθλίων του ο μικρός Albert θα υποστεί μία αντισημιτική λεκτική επίθεση, επεισόδιο που θα αναχθεί στο έργο του σε κρίσιμη τομή. Στη βιογραφία του το επεισόδιο είναι γνωστό ως «η μέρα του πραματευτή», γιατί ένας πραματευτής τον πρόσβαλε ως ΒρωμοΕβραίο. 
1906  Ξεκινά η σημαδιακή φιλία με τον συμμαθητή του Marcel Pagnol, κατοπινό σημαντικό συγγραφέα και Γάλλο ακαδημαϊκό, που θα κρατήσει μια ολόκληρη ζωή. Αντιστάθμισμα στη μεγάλη μοναξιά. 
1908  Μοναδική επιστροφή στην Κέρκυρα για λίγες εβδομάδες, για να τελέσει τη θρησκευτική του ενηλικίωση (μπαρ μιτσβά) με τον ραβίνο παππού του, πρόεδρο και εξέχουσα προσωπικότητα της εβραϊκής κοινότητας. Εμπειρία που θα τον σημαδέψει και με την αφήγηση της οποίας, ξεκινά το λογοτεχνικό του έργο (πρώτο κεφάλαιο του Σολάλ). 
1914  Εγγραφή στη Σχολή Νομικής στη Γενεύη. Γραφή του ονόματός του με τον γαλλικό τρόπο (Cohen) 
1917 Αρχή της φιλίας με τον André Spire, σημαντικό Εβραίο διανοούμενο / τον Νοέμβριο παίρνει πτυχίο Νομικής.
1919 Γίνεται Ελβετός πολίτης και παντρεύεται την Elisabeth Brocher, κόρη Ελβετού προτεστάντη πάστορα.
1920 (Νοέμβριο)-1921(Οκτώβριο) Ζει στην Αλεξάνδρεια, προσπαθώντας να βιοποριστεί, εγχείρημα που αποτυγχάνει. Ισχυρές εντυπώσεις από Ανατολή, που θα αρδεύσουν αργότερα το έργο. Ανακάλυψη του Marcel Proust και ανάγνωση που τον σημαδεύει.
1921 Έκδοση της πρώτης και μοναδικής του ποιητικής συλλογής Paroles Juives (Εβραϊκά Λόγια) / γέννηση της Myriam, μοναχοκόρης του Α. Cohen.
1923 Δημοσίευση του πρώτου πεζού του κειμένου «Mort de Charlot» στο περιοδικό Nouvelle Revue Française του εκδοτικού οίκου Gallimard.
1924 Απροσδόκητος θάνατος της νεαρής συζύγου του / πρώτο πένθος.
1925 Έκδοση του πρώτου τεύχους του περιοδικού Revue Juive, την οποία διευθύνει ο Albert Cohen. Το περιοδικό προωθεί την εβραϊκή διανόηση κι έχει σημαντικούς συνεργάτες, όπως τον Αϊνστάιν και τον Φρόυντ. Η έκδοση θα διαρκέσει έναν μόνο χρόνο.
1930 Τον Αύγουστο εκδίδεται από τον εκδοτικό οίκο Gallimard της Γαλλίας το πρώτο του μυθιστόρημα, ο Σολάλ (Solal), από τον ομώνυμο ήρωα. Ο Σολάλ είναι ο κεντρικός ήρωας σε όλο το έργο του Cohen, και το alterego του συγγραφέα. Ο Gallimard θα εκδώσει όλο του το έργο. Τον ίδιο χρόνο δημοσιεύει και το μοναδικό θεατρικό του έργο, τον Ιεζεκιήλ (Ezéchiel) στο περιοδικό Palestine –Nouvelle Revue Juive. Εγκαθίσταται πάλι στη Γενεύη, μετά από ένα διάλειμμα στη Γαλλία.
1931 Δεύτερος γάμος με την Μarianne Goss. Τον Απρίλιο ανεβαίνει ο Ιεζεκιήλ στο θέατρο Odéon στο Παρίσι για μία μόνο παράσταση. Η πρώτη υποδοχή είναι θριαμβευτική.
1932 Εγκατάστασή του στο αριστοκρατικό προάστειο του Παρισιού, Neilly. Γράφει τον Καρφοχάφτη.
1933 Δέκα παραστάσεις του Ιεζεκιήλ στην Comedie Francaise (Μάιο-Ιούνιο). έχεται πολλές αρνητικές κριτικές, προβληματική υποδοχή.
1938 Έκδοση του Mangeclous (Καρφοχάφτη).
1939 Διορισμός του ως προσωπικού αντιπροσώπου του σιωνιστή H. Weizmann στο Παρίσι. Ο Weizmann αγωνίζεται για να βρουν πατρίδα οι Εβραίοι στην Παλαιστίνη και να γλιτώσουν τον ναζιστικό διωγμό.
1940 Αναχώρηση από το Παρίσι για το Μπορντώ τον Μάιο, έναν μήνα πριν την κατάληψη του Παρισιού από τους ναζί ( Ιούνιο του 1940). 20 Ιουνίου Άφιξη στο Λονδίνο με τη β’ σύζυγό του, όπου θα ζήσουν καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Έτσι απέφυγε την εκτόπιση.
1941 Δημοσιεύει στο αντιστασιακό περιοδικό La France libre το κείμενό του «Αγγλία».
1942 Με το ψευδώνυμο Jean Mahan δημοσιεύει ένα κείμενο σε δύο συνέχειες στο περιοδικό La France libre «Χαιρετισμός στη Ρωσία» και «Αγώνας για τον άνθρωπο».
1943 Η μητέρα του πεθαίνει τον Ιανουάριο του 1943 στη Μασσαλία, γλιτώνοντας έτσι την εκτόπιση. Γράφει το «Chant de mort» («Νεκρώσιμο άσμα»), που δημοσιεύεται σε 4 μέρη στο περιοδικό La France libre (πυρήνας του κατοπινού βιβλίου του αφιερωμένου στη μητέρα). Τον Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου δημοσιεύει τον «Τσώρτσιλ της Αγγλίας», πάντα με το ψευδώνυμο Jean Mahan στο Message: Belgian Review.
1945 Δημοσίευση του κειμένου του «Jour de mes dix ans» («Η μέρα που έγινα δέκα ετών») στο περιοδικό La Francelibre. Στο κείμενο αυτό αφηγείται την πρώτη αντισημιτική λεκτική επίθεση την οποία υπέστη την ημέρα που γινόταν δέκα ετών από έναν πραματευτή. Το κείμενο θα γίνει ο πυρήνας του κατοπινού του έργου Ô, vous, frères humains(1972).
1946 Διορίζεται Υποδιευθυντής του Τμήματος Προστασίας Προσφύγων του Διεθνούς Οργανισμού για τους Πρόσφυγες. Συντάσσει ένα επίσημο έγγραφο για τους πρόσφυγες και τους απάτριδες, που έχει την αξία διαβατηρίου («προσωρινό διαβατήριο») και αυτό υιοθετείται. Αργότερα θα πει πώς το έγγραφο αυτό ήταν το καλύτερο έργο του.
1947 Διαζύγιο με την Marianne Goss.
1951 Ο Cohen παίρνει σύνταξη από τους Διεθνείς Οργανισμούς. Τα επόμενα 30 χρόνια αφιερώνεται απερίσπαστος στο λογοτεχνικό του έργο και ζει αποτραβηγμένος στη Γενεύη, δίχως πια να μετακινείται.
1954 Έκδοση του βιβλίου Le livre de ma mère (Το βιβλίο της μητέρας μου).
1955 Τρίτος γάμος, με την Bella Berkovitch, που θα τον συντροφέψει ως το τέλος της ζωής του (ήταν ήδη γραμματέας του από το 1943 στο Λονδίνο).
1968 Χρονιά σταθμός στη ζωή του Cohen: έκδοση της Belle du Seigneur (Η ωραία του Κυρίου) και βράβευσή της από την Γαλλική Ακαδημία με τον Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος. Μετά την έκδοση αυτού του βιβλίου καταξιώθηκε και βρήκε τη θέση που του άρμοζε. Το μυθιστόρημα πούλησε δεκάδες χιλιάδες αντίτυπα στη «Λευκή Σειρά» του Gallimard, και είναι πρώτο σε πωλήσεις αυτής της σειράς.
1969 Έκδοση των Valeureux (Οι Γενναίοι).
1972 Έκδοση του Ô, vous frères humains (Ω, σεις άνθρωποι αδέρφια μου) Πυρήνας του η «μέρα του πραματευτή» στα δέκα του χρόνια.
1977 (23 Δεκεμβρίου) προβλήθηκε η εκπομπή Apostrophes του Bernard Pivot στη γαλλική τηλεόραση. Ήταν η πρώτη τηλεοπτική εμφάνιση του συγγραφέα και προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση. Συζητήθηκε για το Νόμπελ η υποψηφιότητά του, την οποία στήριξε δημόσια ο Φρανσουά Μιττεράν.
1979 Έκδοση του τελευταίου έργου του, Carnets 1978 (Ημερολόγια 1978).
1980 Σειρά ραδιοφωνικών συνεντεύξεων (Radioscopie) με τον Jacques Chancel (στον ραδιοφωνικό σταθμό France Inter).
1981 Ο Albert Cohen πέθανε στις 17 Οκτωβρίου στο διαμέρισμά του στη Γενεύη, αφού επί χρόνια βασανίστηκε από την υγεία του. Κηδεύτηκε στις 19 Οκτωβρίου στο εβραϊκό νεκροταφείο του Veyrier. Λίγο πριν πεθάνει είχε λάβει την ύψιστη γαλλική διάκριση Commandeur de la Légion d’honneur. Η συγκεντρωτική έκδοση του έργου του θα γίνει στη δεκαετία του ’90 από τη σειρά Pléiade του Gallimard, γεγονός που τον κατατάσσει στους μεγάλους κλασικούς του 20ού αιώνα. Το 1986 και το 1990 κυκλοφόρησαν οι δύο μεγάλες βιογραφίες του από τον Jean Blot και τον Gérard Valbert αντίστοιχα. Το έργο του έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχει τύχει διεθνούς αναγνώρισης.